Lieve allemaal,

Ten eerste ik heb heel veel problemen met foto’s erop te zetten. Heb ze al in mapjes klaar staan maar het duurt zowat een uur om er 1 op te zetten en dan moet ik weer vertrekken.. Dus ik blijf mogelijkheden proberen voor jullie, want ik wil jullie het zo graag allemaal laten zien!

De gewone werkweek was begonnen en snel dat het ging! Dat is een goed teken toch? Van maandag tot donderdag heb ik voor de klas gestaan in klas 2. Een klein klasje met 7 kinderen van 8-9 jaar. Je verwacht zo dat dat niet zo moeilijk is om 7 kinderen aan het werk te houden. Nou, hier is dat een hele opgave. Ze zijn namelijk gewend om gewoon heen en weer de klas in en uit te lopen. Ja ik ga even naar de toilet, vervolgens een uur weg, en ja ik ga even wat drinken, ook weer een uur of langer weg. Ook krijg je vaak bezoek van andere kinderen uit de andere klassen. Die komen dan even bijkletsen met hun vriendinnen of vrienden, broertjes of zusjes. De kleuters komen bij de oudste klassen binnen en andersom. De lokale leraren die laten dat ook gewoon allemaal gebeuren en dan kijk ik me ogen uit. Als dat ook zo was in Nederland, met 30 kinderen in een klas... Ik zorg zo goed mogelijk dat mijn kinderen in mijn klas blijven en er geen van buitenaf komen. Heel erg streng zijn dat moet hier nou eenmaal, want anders luisteren ze dus echt gewoon niet. Ze kunnen niet eens 1 woord lezen en willen dat ook niet leren (op dat moment). Dus geduld, dat is het grote woord hier als leraar. Buiten dat ze niet willen luisteren enzo doen ze ook de meest rare dingen. (Bijvoorbeeld niet alleen als grapje in de kast verstoppen als de directeur binnen komt, nee daar rustig in gaan zitten plassen..) Maar goed, zonder lesboeken maar met mijn eigen creativiteit ben ik de kinderen nu de uitspraak van het alfabet aan het leren. Dan kunnen ze tenminste als ze een woord moeten lezen het letter voor letter doen (dan snappen ze alsnog niet dat je die letters aan elkaar plakt het woord dan hebt maarja). Ik heb dus genoeg te doen in de les, terwijl ik soms hoop dat ze snel voorbij zijn.

Vandaag eerste dag van mijn weekend zijn Mabel en ik vertrokken naar Cape Coast. Ongeveer 2,5 uur in de trotro. We hadden al gereserveerd voor twee nachten in hotel Baobab. Erg goed hotel en ons geld wordt ook nog eens aan een goed doel gegeven hier(Baobab school). Cape Coast is een toeristisch plaatsje met het grote bekende Cape Coast Castle. Het grote slaven fort. Daar hebben we vandaag een rondleiding gehad en veel indrukwekkende dingen gezien.
Morgen gaan we naar Kakum national park en monkey forrest waar ik jullie (misschien de zelfde avond als de laptop nog niet leeg is) later over vertel!

De weekenden kijk ik wel erg naar uit. In de ‘bijna’ twee weken dat ik hier zit ben ik al wel achter gekomen dat ik meer een rondreiziger ben dan me voor een lange tijd op 1 plek vestig. Ik vind het veel leuker om veel dingen te zien. Dat is dus al 1 nieuw ding wat ik van me eigenschap heb ontdekt! Ik vind het door de weeks ook super tof met die kinderen. Als je je verveelt hoef je alleen maar buiten te gaan zitten en ze komen op je af gerend om op, achter en naast je te zitten. Heerlijk al die liefde hier!
Oja opa, ik verblijf in het dorpje Abasa. Dat ligt tussen de kleine steden Swedru en Winneba.

Tot snel en een dikke kus, Liz