Lieve allemaal,

Zo, de eerste twee dagen zijn al bijna voorbij en al zo ontzettend veel gezien! Ik begin bij het begin. Zondagochtend al vroeg op het vliegtuig gestapt van Brussel naar Londen en toen van Londen naar Accra. De vluchten gingen goed, niks misgegaan alleen heel lang wachten.
Toen we eindelijk aankwamen zagen we al snel het bordje travelactive. Daarbij stonden een jongen man en een meisje op ons te wachten. We werden met een klein busje naar het hostel gebracht. Het was niet zo ver weg, maar wauw je zit meteen helemaal in een andere cultuur. Waar ze eerst heel rustig bij alles konden wachten, zijn ze nu op de weg heel erg ongeduldig ze nemen voorrang van allekanten en toeteren constant. Ook bij de stoplichten lopen er mensen tussen de auto's door dingen te verkopen met hele winkels op hun hoofd. Al snel gingen we van de snelweg af en reden we een straatje in. Totaal ander gezicht meteen, erg arm en alleen maar hobbels in de wegen. Het was ook pikdonker je kon nauwelijks iets zien.
Toen we bij de hostel aankwamen knepen Mabel en ik hem al een beetje want hier kon je ook niks zien er was geen een licht. Wat bleek ook dat de stroom uit was gevallen. Onze koffers werden meteen hup op het hoofd naar boven gebracht. We hadden een goede kamer met zijn 2e alle twee een stapelbed en een badkamer voor ons zelf. Ofnouja een badkamer.. een kamertje met een grote groene ton met water, een (echte) wc die niet doorspoelt en een douche (met kop waar niks uit komt) en emmertje. Ook zelfs airco die het helaas niet deed door geen stroom. We gingen dus met een heel raar gevoel naar bed, omdat we dit allemaal pas zagen in de ochtend. Stikheet en bezweet werden we wakker, maar we konden eindelijk zien waar we nou waren. Gelukkig zag het er niet zo uit dan de andere huizen in de straat die niet een ramen hadden. We voelde ons dan ook meteen een stuk beter. Als ontbijt kregen we een soort van boterhammen, heel erg dik maar wel luchtig. Voor de eerste keer wel te eten... daarna krijg ik het denk ik niet meer door me keel. In de ochtend vertelde Tina (mijn afrikaanse mama) over van alles en nog wat en kregen we les in de taal twi. Ik moet nog achter zien te komen op welke dag (ma, di, wo ...) ik ben geboren want dat bepaalt je eerste naam hier. mama? In de middag gingen we naar het strand waar we drumles en dansles kregen, erg leuk! en daarna mochten we gaan zwemmen in de zee. Eindelijk een douche! Mijn eerste douche in Ghana, de zee! In de hostel kregen we avondeten. Het was al donker en de stroom deed het nog steeds niet. Dus ik heb niet gezien, maar het was erg lekker. Er zat denk ik gehakt in maar meer weet ik ook niet. Toen onze 2e nacht, vreselijk, nog geen airco! Je zweet je helemaal kapot maar moet toch maar je deken over je heen voor de muggen.
Vandaag hebben we een stadtour gedaan in Accra. Ik heb the independence square gezien, de gevangenis, de rechtbank. Je zag op straat de boeven in een busje stappen om naar de rechtbank te gaan. (stiekem een foto kunnen maken dus die zien jullie later) We zijn in de grootste markt geweest, de Malaka market. Alle mensen begroeten je en zeggen allemaal, Welcome to Ghana! haha alleen als je foto's gaat maken worden ze boos, dus dat doen we maar niet meer. Ik ben naar de shopping mall geweest, heerlijk koud daar binnen. Een wereld van verschil natuurlijk zon luxe. En zit nu in een internetcafeetje waar we een uurtje mogen zitten en dan weer terug gebracht worden.
Dit waren mijn twee orientatiedagen. Heel erg leuk en veel gezien, maar wat heb ik zin om naar het weeshuis te gaan. Het dorpje waar ik heen ga ligt vlakbij Winnaba. Ik voel me goed, heb gelukkig een simkaartje kunnen komen dus heb wat contact via sms en heb nu ook een internetstick gekocht die ik nog moet gaan uitproberen.
Een heel verhaal, maar had ook veel te vertellen. Hoop dat alles goed gaat daar in Nederland, want ik kom verlopig nog niet terug!

Dikke kus, Liz

ps. Ik mag zaterdag mee naar een trouwerij!! Ook heeft Tina me verteld dat ik naar een begravenis moet gaan en als er een kindje geboren wordt. Ze vinden het hier alleen maar leuk als je komt en het is dan elke keer een groot feest. Zelfs bij een begravenis ligt het lijk in een kamertje er naast of soms in de ruimte van het feest en zijn ze alleen maar aan het dansen!