1 week
Lieve allemaal,
Over een weekje ben ik er dan eindelijk! Ik kan nu niet meer wachten. Al zolang elke dag achter de kassa,maar wat een motivatie heb ik daarvan gekregen om volgend jaar zeker weer naar school te gaan. Want de hele tijd aardig blijven doen tegen iedereen, is duidelijk niks voor mij.
Gelukkig ben ik daar volgende week dan ook vanaf. Dan weet ik waar ik die uren voor heb gedraaid. Hopelijk zijn ze het waard! Dan kan ik gaan doen wat ik leuk vind.
Als ik daarvoor de klas kom te staanheb ikdrie grote uitdagingen. Ten eerste wat het niveau van de kinderen is. Ik weet helemaal niet wat de vorige vrijwilligers hun hebben geleerd of waar ze zijn gebleven. Daarnaast is het de vraag of de kinderen een klein beetje engels spreken. Hoe ga ik de kinderen iets leren in een taal (twi) die ik totaal niet ken? Hoe gaan ze mij begrijpen en ik hun? Ten slotte me grootste uitdaging of ik die kinderen iets bij kan brengen, iets kan leren. Het maakt me niet eens uit wat als ik er maar weg kan gaan met het idee dat ze iets geleerd hebben.
Ik heb er onwijs veel zin in en heb ook expres mezelf geen verwachtingen aangepraat. Ik zie het allemaal wel, ik laat het over me heen komen! (wat heel moeilijk is voor mij haha)
Liefs, Liz
Reacties
Reacties
Spannend allemaal...... en een héél andere wereld die je gaat leren kennen. Want dat is je vierde uitdaging: je openstellen voor wat de ghaanse kinderen jou kunnen leren......
Suerte !
Mooi begin van je reis liz! Weet zeker dat je die kinderen daar iets gaat leren; een stukje van jouw persoonlijkheid! En dat is niet perse altijd aardig zijn, maar wel open staan en geïnteresseerd zijn in die ander. En onze uitdaging....4 maanden zonder jou, zonder jouw ontzettende blik, maar ook zonder jouw gezelligheid .......daar zullen wij ook iets van leren. Ik wens je 4fantastische maanden toe. Wat zullen we je missen, maar wat zijn we TROTS op jou! Kus.
Ook Ghanese kinderen blijven kinderen, die je soms toch die lach (ook al is die dan nog spontaan) van je gezicht kunnen doen verdwijnen. Helemaal niet erg, dat hoort er ook bij. Gewoon jezelf blijven dan weet ik zeker dat niet alleen jij, maar ook die kinderen een fantastische tijd met jou tegemoet gaan.
Ja, en dan is het gelukkig bijna zover! Ik wens je een hele goede reis en hoop dat je er vreselijk van gaat genieten! Geef wat je kunt en je krijgt er vast een hele berg voor terug, daar ben ik van overtuigd. Het allerbelangrijkste: een open mind en niet te veel nadenken, dan gebeuren er vanzelf hele mooie dingen!!!
Hey Liz,
wat een mooi werk ga je doen, knap van je. Je zult ze zeker wat gaan leren en jij ook van hun. Communiceren kun je op vele manieren daar hoef je de taal niet machtig voor te zijn. Het zal heus niet alles rozegeur en maneschijn zijn, maar ook daar leer je veel van. We zullen je spontaniteit en gegieber wel missen hier, maar dat halen we wel weer in in maart. Kijk goed uit, heel veel plezier en maak het beste ervan. Groetjes Noortje
Hey Liz,
Op dit moment zit je al in het vliegtuig naar Ghana. Het afscheid met dikke knuffels en tissues achter de rug ;)
Ik ga je hier volgen hoor. Hoop dat je tussen al het werk en genieten door tijd hebt om je verhalen te typen, zodat wij hier heerlijk met je mee kunnen leven.
Knuff, Ellen
Hé meiske, het zal even wennen zijn. Andere cultuur, andere taal, andere mensen, maar wat zal het een mooie blijvende herinnering kunnen worden als je (zoveel mogelijk) positief blijft en open staat voor alles wat je mee mag maken.
Veel succes en als je af en toe een beetje down bent, weet dan dat er heel veel mensen aan je denken :)
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}
